1 Mayıs İşçi ve emekçilerin Birlik, dayanışma ve  mücadele günü olarak,  yaklaşık elli yıllık bir aradan sonra ilk kez, 400 bini aşkın üyeli Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu (DİSK) tarafından 1976 yılında kitlesel biçimde kutlanmıştı. Coşkulu ve renkli geçen bu kutlamanın ardından, 1977 yılında da 1 Mayıs kutlaması yine DİSK tarafından düzenleniyordu.

DİSK'e bağlı sendikaların, bir grup Türk-İş'e bağlı sendikayla bağımsız bazı sendikaların, çeşitli demokratik kuruluşların ve derneklerin katıldığı yürüyüş ve mitingle, emniyet raporlarına göre, ülkenin çeşitli yerlerinden gelen yaklaşık 53 dernek ve kuruluş ile 99 işçi sendikası" yer almıştı.

Mitinge katılanlar, sabah saat 10'dan beri toplandıkları Beşiktaş ve Saraçhanebaşı'ndan yürüyerek Taksim meydanına geliyor ve sırayla alandaki yerlerini alıyorlardı.

Alana yerleşme uzun sürmüş, mitingin normal süresi aşılmıştı. DİSK'in o sıradaki Genel Başkanı Kemal Türkler, DİSK üyesi sendikaların yerleşmesi tamamlandıktan sonra konuşmasını başlatmıştı. Türkler konuşmasının sonuna geldiğinde, topluluğu saygı duruşuna davet etmiş ve saygı duruşunun bitiminde saat 19'u biraz geçe katliam sahneye konulmuştu.

Yüzbinlerce kişinin toplandığı alanda yapılan katliamın bilançosu 34 ölü ve 126'dan fazla yaralıydı. Ölenlerin 28'i ezilme ve boğulma sonucu hayatını kaybetmişti.

Ülkemizdeki büyük katliamlardan biri olan 1 mayıs katliamını gerçekleştirenler bunca yıla rağmen  hala yargı önüne çıkarılamadı. Tüm girişimler sonuçsuz kaldı.

KATLİAMDA YAŞAMINI YİTİRENLER

1977: Ziya Baki (işçi), Niyazi Darı (işçi), Hasan Yıldırım (işçi) , Ömer Narman(öğretmen), Hikmet Öztürkçü (öğrenci), Hüseyin Kırkın (işçi), Meral Özkal (hastabakıcı), Rasim Elmas (işçi), Ahmet Gözükara (öğretmen), Alako Kenteus (müstahdem), Hacer İpek (öğrenci),Karabet Akyan (işçi), Kadir Balcı (tezgahtar), Mustafa Ertan (öğrenci), Yücel Elbistanlı, Tevfik Beysoy,Kahraman Alsancak (işçi), M. Atillla Özbilen (işçi), Leyla Altıparmak (hemşire), Mustafa Elmas (öğretmen), Divan Nergis (bekçi),Bayram Çıtak (öğretmen), Nazan Ünaldın (öğrenci), Kıymet Duman (hemşire), Bayram İyi (inşaat ustası), Ercüment Günkut (öğrenci), M. Ali Genç (gece bekçisi), Sibel Açıkalın (öğrenci), Jale Yeşimil (öğrenci), Hamdi Toka (seyyar satıcı), Bayram Sürücü (işçi), Ali Yeşilgül, Özcan Gürkan, Kenan Çatak (öğretmen).

1989: Mehmet Akif Dalcı.

1996: Dursun Odabaşı, Yalçın Levent ve Hasan Albayrak.

2007: İbrahim Sevindik (Gaz bombasından etkilendi, yollar kapalı olduğu için hastaneye geç ulaştırıldı ve kısa süre sonra da hayatını kaybetti.)