642 haftadır Galatasaray Meydanı’nda bir araya gelerek adalet arayışını sürdüren Cumartesi Anneleri bu hafta, 1992 yılında gözaltında kaybedilen Hasan Gülünay’ın akıbetini sordu. “Failler belli, kayıplar nerede” pankartının üzerine karanfillerle birlikte “Nuriye ve Semih yaşasın” yazılı bir kağıt bırakıldı. Hasan Gülünay dosyasındaki cezasızlık için Af Örgütü’nün verdiği desteklerin de hatırlatıldığı 642. hafta oturmasında, kayıplar için mücadele eden gözaltındaki insan hak savunucularının serbest bırakılması, kaybedenlerin tutuklanıp cezalandırılması talep edildi. 

Eylemde, gözaltında kaybedildikten sonra dosyası zaman aşımına uğrayan Hasan Gülünay’ın kızı Deniz Gülünay’ın Cumartesi İnsanlarına gönderdiği mektup da okundu. Maside Ocak’ın okuduğu mektupta Deniz Gülünay, “Devlet bana 25 yıl borçlu. Babasız geçirdiğim 25 yılın hesabını vermek zorunda. Bu ülkede insanlar bir kemik parçasından mutlu oluyor. Eğer devlet eliyle öldürülen yakınınızı yıllardır görmediyseniz bir babaya bir oğula sarılmış kadar mutlu olursunuz. Devletin en büyük utancı insanları bir kemik parçasına razı etmektir” dedi. 

‘NE DARBE, NE OHAL! HUKUK İSTİYORUZ’

642. hafta açıklamasını ise Gülay Bakışkan okudu. 15 Temmuz Darbe Girişimi’nin yıl dönümü olduğunu hatırlatan Bakışkan, “Devlete soruyoruz: kutlamamızı ve sahip çıkmamızı istediğiniz demokrasi nerede? Darbe girişimini keyfi yönetimin ve tüm muhalefeti tasfiyenin bahanesi yapmaktan vazgeçin. Ne darbe, ne OHAL, ne KHK! Hukuk istiyoruz! Demokrasi istiyoruz! Hak ve özgürlüklerimize saygı istiyoruz” dedi.