Hasan Oğuz Bilgen

Bornova Belediyesi’nin uzun ve dahi dolambaçlı şantiye yollarının, levhasında “Bşk.Yrd.Mehmet Karcı” yazan kapıdan sonra başlayacağından elbette habersiz, karmakarışık gidip gelmeler içinde, bir an mütereddit durup kaldı ahşap eşikte…

Sonra belli belirsiz tıklattığı mütevazı kapının ardından gelen tok ses, girmesini buyuracaktı.

İlk görünümüyle işgal ettiği koltuktan ve görevinden emin ciddi bir adamdı. Sessiz sakin odasında oturduğu yerden ve yakın gözlüğünün üzerinden, ikircikli, ürkek, karşısında bekleyen basit giyimli genç adama uzunca baktı.

Düzenli bir görüntü veren çalışma masasının boş bir köşesinde duran masa takvimi 1991’in on beş ocağında unutulup kalmıştı.

Basit giyimli genç adam artık uzatmamalı düşüncesiyle, kitabın orta yerinden “eski hükümlü statüsünden başkan tarafından işe alındığını, fen işlerine gitmek istediğini” söylerken, özgeçmiş dosyasını masaya bıraktı usulca.

Kendinden hayli emin ciddi adam yakın gözlüğü altından bakışını sürdürdü bir süre… Karşısında dikili duran genç adamın işe giriş statüsüne takılıp kalmıştı besbelli…
. . .

Genç adamın iddiasız, alçak gönüllü çok kısa özgeçmiş açıklamasından sonra, ciddi adam yakın gözlüğünü masaya bırakıp usulca ayağa kalkar. Tıpkı iş isteyen adamın yaptığı gibi kitabın orta yerinden konuşur :

“ Sizin bu ülkeyi, bu hayatı derleyip düzenlemenize izin vermediler; bari git şantiyenin ambarını düzenle…”
. . .

Genç adam karşı konulmaz bir gücün itkisiyle, ciddi adamın koca gövdesine sarılır bulur kendisini… Ciddi adamınsa genç adamın sıska cılız sırtını bir süre patilemekten başka bir şey gelmez elinden.

Sadece “ Şantiye şefine selamımı söyle, sorun olursa haberim olsun” der, başka bir şey diyemez… 
. . .

Çalışma odasının kapısında “Başkan Yardımcısı” yazan ciddi adam, anlaşılacağı üzere Mehmet KARCI”dır…

Ve dahi yıl 1991”dir.

O gün bu gündür…

Mehmet KARCI adı, her daim insan emeğinin, insan onurunun yanında yazılır olmuştur…
. . .

Bu gün onu Manisa’nın Kula’sında bir sonsuzluğa uğurladık, sırtımızı pat patlamasının sıcaklığını duyumsayarak.

Tüm Bornova Belediyesi Şantiyesi ve dahi işçi kardeşleri adına, Bayraklı Tepekule Kongre Merkezi’nde açılan anı defterini yazmasını Demirci Arif Usta’ya bırakırken huzur içindeydim.
. . .

Mehmet Ağabey için açılan anı defterine, “ Sayende Bornova Belediyesi’nde kendimizi hiç yalnız ve de güçsüz hissetmedik.” diye yazmış Demirci Arif Usta…

Ne güzel yazmış… Ne de güzel yazmış, benim emek dostu güzel abime…

Karcı abim, güzel abim, Mehmet abim… Ben seni çok özlerim…

Sırtımı sımsıcacık sıvazlamanı, pat patlamanı çok, çok özlerim…

“ Hadi git şantiyede çalış… Gücümüz o kadar, bari orayı derleyip düzenle…” demeni…

Çok, ama çok özlerim…

09 Ocak 2019, Ekşisu- Y.Foça