ÇETİN AŞULA

1950'li yıllarda; Orta Amerika, Latin Amerika ve Karaibler'in sosyo-politik dinamiklerinin devrimlere veya halkçı hükümet değişikliklerine evrildiği bir tarihi zeminde ortaya çıkıyor CHE pratiği.
Bu kıtalardaki müthiş yoksulluk, hastalıklar ve sömürgeci zulüm; önceki yüzyıllardan süregelen direniş damarıyla önce Guatemala, ardındanda Küba'da buluştu. Guatemala'daki ilerici Arbenz yönetimi bir CİA darbesiyle yok edilirken, Küba'daki gerilla savaşı, kentlerdeki ayaklanmayla desteklendi ve devrime dönüştü.
Guatemala deneyimi Guevara'nın düşüncesinin olgunlaşmaya başladığı, Küba devrimi ise ete kemiğe büründüğü evrelerdir. Küba devrimi ile birlikte Che Guevara'da bir müddet masanın öbür tarafına, yani yönetim erkine geçti.1871 Paris Komünü ile iktidar olma-olmama ikilemi arasında bocalayan, 1917 Ekim Devrimi ile iktidara gelen sosyalist düşüncenin daha sonraki yıllarda yaşadığı hezeyanlara karşı bir çıkış, bir umut olma hareketidir Che düşüncesi. İki üç daha fazla vietnam şiarı, üç kıta halklarının birliğine( Asya-Afrika-Latin Amerika) verdiği önem, bağlantısızlar hareketi ile girdiği ilişkileri Stratejik bir konuma oturtması, Kongo pratiği,Patrice Lumumba, Ahmet Bin Bella, Josef Broz Tito gibi önderlerle girdiği ilişkiler, Vietnam devrimine büyük bir önem atfetmesi Che düşüncesinin temel parametreleridir.Sovyet-Çin çekişmesi, hem dünya devrimci hareketini böldü hemde enerjisini tüketti.Moskova ve Çin'e yaptığı ziyaretlerde; kastlaşan ve giderek halktan kopan bu bürokrat-teknokrat elit yönetimlerin, dünyanın diğer yerlerindeki devrimci dalgaların taşıyıcıları olamayacaklarını gördü. Bunun için; KOLTUKLARA YAPIŞIP KALMA YERİNE, OTURDUĞU KOLTUKTAN KALKMAYA KARAR VERDİ.
Üstlendiği bütün misyonlardan feragat etmesi; hantal-bürokratik yönetici aygıt haline gelmemek ve büst olmamak içindi. Küba vatandaşlığından feragat ise SINIR TANIMAMA paradigmasıyla ilintilidir. Üç kıta halklarının birliğini sağlayıp, iki üç daha fazla Vietnam yaratma düşüncesi, devrimci dalganın Kıta Avrupasından, Asyaya, Afrikaya, Orta doğuya doğru kaydığını tespit etmesinden dolayıdır. Bu anlamda Che Guevara'nın düşüncesi daha ziyade Latino-Afro-Asyatik'tir. Che; Filistin'dir, Vietnam'dır, ELN ( Ulusal Kurtuluş Ordusu) 'dir, Orta doğu devrimci çemberidir, Leyla Halit'tir, George Habbaş'tır, Maze'deki ve Paulo Condor'daki, Steinheim'deki, Diyarbakır'daki direniştir. Kızıldere'deki mevzi, Ulucanlar'daki darağacı, Vartinik'teki uzun yoldur.
68 hareketine ve bu dalganın önderlerine sonsuz saygım var. Belkide İKTİDAR OLMAÝI REDDEDEREK KURULU NİZAMLA ALAY EDİP BOŞA DÜŞÜRME biçimindeki bu yönelim bugün dünyaya şekil veriyor.Ancak t-shirt'lerdeki, kalemler ve anahtarlıklardaki, sosyete odalarının duvarlarındaki, büstlerdeki Che Guevara kültüyle, bizim hiç bir alakamız yoktur. Yakışıklı yüzüyle, uzun saçlarıyla ve beresiyle; kapitalizmin tüketim figürü haline getirilen Che onlara aittir, bize değil...
Che ; bugün unutulmaya yüz tutmuş bir çok kavramı, dostluk-dayanışma ve kapsayıcılığı hem bizlere hatırlatan, hemde yaşamıyla bunu bizzat ispat edendir.Bürokratik kast haline gelen yönetim kadrolarıyla asla sosyalizmin kurulamayacağını, kurulsa bile başarılı olamayacağını bizlere anlatandır.
9 Ekim 1967'de, Bolivya-Higuera'da infaz edilen sadece CHE değildir. Dünya halklarının güneşinin karardığı gündür o gün...Evleri yıkılanlar, sokaklarda yatmazlar..Yeni yeni Ernesto Che Guevara'lara ihtiyacımızın olduğu bu günlerde, Komutan-yoldaş sevgili Che Guevara'yı ölümsüzlük gününde derin bir saygı ve özlemle anıyorum...