Ağlarken sessizce , çığlık çığlığa gülmeyi öğrendim mesela..

Gözyaşlarımı kimselerin görmeyeceği yerlerde kanatmayı öğrendim....

Bir deniz kenarında seni solumayı,acıdan tat almayı, yokluğunda varlığını bulmayı, olmadığın zamanda olduğunu sandıklarımın aslında hiç olmadığını öğrendim.....

Bu kadar çok şeyi bu kadar kısa zamanda nasıl öğrendiğimi öğrendim.....

Hala unutmadın mı diyenlere gülümsemeyi, o kadar çok zaman geçti mi diyenlere gözlerimle haykırmayı öğrendim.....

Emanete hıyanetin sindiğini, hıyanet edene emanet etmenin acıtan gerçekliğini öğrendim.....

Sol alt yanımdaki sızının, hiçbir zaman geçmeyeceğini, geçermiş gibi yapmanın sana olan haksızlığını öğrendim......

Haksızlıkların karşısında Hak ka sığınmağı,,Hakk a sığınmanın kalan senimi sana ulaştırdığını öğrendim.....

Senin gidişinde bile , beni O'na kavuşturduğunu öğrendim....
Ve asıl sensizliğin , bakan gözlerin körlüğünde olduğunu öğrendim.....